D’Kriminalitéit an der Haaptstad kritt eng aner Nues 

D’Gegrommels ënner de stater Geschäftsleit hëlt net of. D’Pandemie huet hinnen duebel zougesat, duerch d’Krankheet selwer an duerch hir Niewewierkungen, also duerch déi reegelméisseg Manifestatiounen géint d’Covid-Politik vun der Regierung. Dobäi kënnt dem Minister Kox säin subjektiivt Onsécherheetsgefill vum Bierger. An d’Kommerzante soen, datt d’Kriminalitéit an den Alentouren vun der Groussgaass am gaangen ass, sech ze veränneren.

Ausgerechent d’Pandemie huet awer och Positives ervirbruecht! De Schäfferot koum de Restaurant a Café vill entgéint a gouf drop an derwidder Autorisatiounen eraus fir Terrassen ze installéieren oder just ze vergréisseren.

Dat stuert administratiivt Denke gouf fale gelooss, do wou virun 3 Joer eng Terrasse aus Sécherheetsgrënn refuséiert gouf, konnten neierdéngs Dëscher a Still opgeriicht ginn. Doduercher koum automatesch méi Liewen an d’Bud.

Dat ass de Fall op der Gare, an der Stad oder och a Quartieren ewéi de Lamperbierg. D’Restaurateuren an d’Cafetier konnten op déi Manéier hir Verkafsfläch dacks verduebelen. An trotzdeem koum zejoert an der gudder Saison net déi grouss Freed op. Schold war de sabbelege Summer, d’Pandemie an déi kleng Kriminalitéit. Och d’Geheeschs op Schratt an Tratt geet enger Partie Leit op d’Nerven.

Ech schwätzen net vun deenen, déi roueg um Buedem sëtzen, mam Becher virdrun a mat engem Schëldchen j’ai faim.

Gemengt sinn déi Heescherten, déi op d’Passante duerginn, si uschwätzen, réischt da lass loossen, wann si eng Mënz kruten. Esou gouf eng eeler Damm an der Groussgaass vun engem Mann ugehalen. Si war net bereet him eppes ze ginn an esou war de Mann hir nogaangen bis op de Parking vun der Theaterplaz. Net onbedéngt berouegend fir d’Fra!

Datt dës Zort vun Heescherten dacks als organiséiert Band optrieden, iwwersprangen ech elo hei. Ma si ginn ëmmer méi aggressiv, maachen och den Tour iwwer d’Terrasse selwer, froe Suen, Zigaretten, halen engem den Hutt esou laang ënner d’Nues, bis datt een endlech eppes gëtt fir seng Rou ze hunn. Op der Plëss d’Arem gouf ech Zeien vun enger Zeen, wou mir d’Laachen am Hals stieche bliwwen ass.

Eng Heeschefra koum op d’Terrasse vun engem Restaurant an huet wéi gewinnt de Becher dohinner gehalen. Eng Madamm huet refuséiert, hier eppes ze ginn. D’Heeschesch huet sech revanchéiert an hir d’Stéck Taart vum Teller bei all de Leit zou ewechgiess!. De Proprietär vum Restaurant war deen, deen sech am meeschten opgereegt huet: net wéinst dem Stéck Taart, ma wéinst der schlechter Reklamm fir seng Terrasse.

“…Déi kleng Kriminalitéit hëlt zou!…”

Et brauch een net bis an d’Stad ze goen, och am Supermarché kënnt ëmmer nees den Appell iwwer haut-parleur: Léif Client, gitt den Täschendéif keng Chance…” An der Stad awer, a besonnesch am Zentrum, schéngt dee Phenomen an de leschte Méint kräfteg zougeholl ze hunn. Dat liest een vun Zäit zu Zäit op der Lokalsäit an der Press, dat héiert een vun der Police an dat confirméiert sech duerch eng Reunioun op héijem Niveau.

De Staatsminister souz rezent zesummen mat der Stater Buergermeeschtesch Lydie Polfer, mam Policeminister Kox, mat Vertrieder vun der Police selwer a mat der Procureur Générale d’Etat. Et goung ëm de Sécherheetsperimeter am Fall vun enger Demonstratioun, an et goung ëm d’Kriminalitéit an der Haaptstad.

Et wieren nämlech an der Lescht ëmmer méi Mannerjäreger um Wierk. Jonk Meedercher, jonk Bouwen, déi de Leit de Portmonni aus der Posch klauen, virum Bancomat d’Suen aus dem Grapp rappen. Wann si erwëscht ginn, behaapten si, mannerjäreg ze sinn, kommen also relax laanscht eng Strof. Dat geet net nëmmen der Police op d’Nerven, déi reegelméisseg an Zivilkleedung duerch d’Gaassen patrulléiert, ma och der Procureur général d’Etat Martine Solovieff, déi elo gläich 7 Joer am Amt ass, an déi weess, wéi déif de Frust sëtzt bei Untersuchungsriichter a Polizisten.

Well et gëllt d’Reegel: haut festgeholl, muer lafe gelooss. Mat e bësselche Chance ass nach eng Plaz fräi zu Dräibuer&Co an da sinn et eben e puer Iwwernuechtunge méi. Den Alter festzestellen, erweist sech dacks als iwwerflësseg, schliisslech kann den Dokter net am Detail aus dem Handgelenk vun deene Leit den Alter erausliesen. Säi Verdikt héiert sech dann un wéi e sibyllinescht Orakel: dee jonke Mënsch ass mannerjäreg, kann awer duerchaus och volljäreg sinn. Am Zweiwelsfall fir den ‘Ugekloten’! De jonke Mënsch gëtt fräi gelooss!

Meeschtens schaffen si zu Zwee, e jonke Borscht an e jonkt Meedchen. Eng Koppel gëllt als harmlos, déi mat sech selwer beschäftegt ass a sech wéineg ëm de Laf vun der Welt këmmert. Deen een passt op, datt keen aneren nokuckt, deen aneren mécht d’Tirette op vun Posch oder Rucksak. Si maachen dat am Agank oder an der Sortie vun enger Galerie, also do wou si sécher sinn, datt keng Video-Surveillance ass.

Et geet meeschtens net ëm vill Suen. D’Leit bezuelen jo ëmmer méi dacks mam elektronesche Ritsch-Ratsch; par contre ass een dann Woche laang gehäit, all seng Pabeieren erneieren ze loossen: d’Kreditkaarten, Carte d’identité, Fürerschäin, CMCM, ACL, Rescue….op alle Fall Grond genuch, fir sauer ze ginn!