En Ëmdenken vum Ëmdenken? 

De Bësch ass kee Park. Et soll net alles gebotzt sinn ewéi doheem an der beschter Stuff. D’Beem sollen och net do stoen ewéi Tableauen am Musée hänken. Bësch soll authentesch sinn, mat vil Fräiheet fir d’Natur. Zanter Joer dominéiert ënner de Feeschter d’Mentalitéit, fir de Bësch sech quasi ganz eleng ze iwwerloossen. Fréier gouf e faule Bam ëmgeseet, haut gëtt hien stoe gelooss bis hien enges Daags sech midd op de Buedem leet, vermuuscht. Wat ass besser fir de Bësch? Ech weess et net, obwuel ech mir meng Gedanke maachen.

Esou soll d’Kroun vun enger breeder Eech oder Bich 40 mol méi CO2 opsuckelen an deementsriechend Sauerstoff ausstoussen ewéi e mickrege Stomp. Also awer villäicht net vu Mutwwëll, reegelméisseg nom Gehëlz ze kucken, déi schwaach Beem ewech ze haen, sou datt déi méi gesonnt ëmsou besser vun der Sonn kënne profitéieren? Just esou e Gedanken vun engem Laien, keng Konklusioun!

Oder belieft och hei d’Konkurrenz d’Geschäft? Honnerte Beemercher op engem Hiwwel, nëmmen déi Stäerkst iwwerliewen? De wëlle Bësch ass allemol méi pittoresk a gëtt dem Wëld zousätzlech Méiglechkeeten, ze iwwerliewen. An dach kann dee Bësch eng Faal sinn grad fir d’Déieren- wann de Bësch nämlech a Flaame steet. Zugläich och eng Gefor fir de Mënsch!

Duerch de Klimawiessel ginn d’Summeren méi waarm a méi dréchen. Schonn eng Glasschiebel an der décker Sonn kann den Ufank vun enger gréisserer Katastroph bedeiten. D’Pompjee hunn dann hier léif Méi, d’Flamen an de Grëff ze kréien, an eng vun den Ursaachen wär dat villt Gehëlz, dat leie gelooss gëtt. Et géif ëmmer méi schwiereg, bal onméiglech ginn eng Schneis an de Bësch ze haen fir datt d’Flaamen sech net permanent kënne weiderfriessen.

A wann ech dann vun der Corniche beim Huelen Zand erof an den Dall kucken, stellen ech fest, datt Clausen an Neiduerf ëmzéngelt sinn vu Beem. Wann et do bis brennt, sinn honnerten Haiser a Gefor. An och do gëtt de Bësch net gebotzt. Ech wëll den Däiwel net un d’Mauer molen, ginn awer fir meng Iwwerleeung en anert Beispill.

Viru Joer hunn ech viru Fassaden aus Styropor gewarnt. Wann dee bis brennt, ass d’Läschen quasi onméiglech! Gréng orientéiert Reporter wollten net un de Sujet erugoen, mam Argument: et kann een eng gutt Iddi och futti rieden! De Reportage gouf vun engem Stagiaire gemaach, mam Resultat, datt d’Beruffspompjee tatsächlech e grousse Risk am Styropor gesouchen- och wann een do tëscht verschiddene Matièren muss ënnerscheeden, wéi zum Beispill dem Polyurethan-Schaum.

Joren drop waren wéinst dëser Isolatioun iwwer 100 Leit am Grenfell-Tower zu London an de Flamen ëm d’Liewe komm. Haut weess een, datt et op d’Qualitéit ukënnt vun der Isolatioun. Fassaden gi weider isoléiert, ebe just aneschters! Déi 100 Doudeger allerdéngs hätten net musse sinn, et hätt ee just mussen d’Warnungen vun de Pompjee eescht huelen

A grad esou gesinn ech d’Saach mam Bësch: ech wëll mech net amëschen an d’Forstwirtschaft, well ech net genuch dovunner kennen. Ma et géing jo näischt kaschten, wann de stater Schäfferot mat de Beruffspompjee dowéinst géing an d’Gespréich kommen. Am Ausland -wou d’Bëscher an de leschte Joer massiv gebrannt hunn-, lafen esou Diskussiounen.

Meng Iwwerleeungen gëllen natierlech och fir all aner Gemeng, wou d’Beem no bei den Haiser stinn.